Ana Isabel Rodríguez: "Abrir os laboratorios non só educa, senón que tamén reforza a conexión entre a ciencia e a sociedade, convidando a todos a formar parte dun futuro innovador"

Por que o CiMUS debe abrirse á sociedade con actos como este?

O CiMUS da USC abre as súas portas ao público para achegar a ciencia á sociedade. Estas xornadas permiten aos cidadáns coñecer de preto como se desenvolven os avances científicos que impactan no seu día a día, fomentando a transparencia e a confianza na investigación.

Ademais, estas iniciativas inspiran vocacións científicas nas novas xeracións, xeran apoio social e financeiro e crean oportunidades de colaboración con empresas e organizacións. Ao mostrar o lado humano dos investigadores, derrúbanse barreiras e refórzase a idea de que a ciencia é un esforzo colectivo para o beneficio de todos.

Abrir os laboratorios non só educa, senón que tamén reforza a conexión entre a ciencia e a sociedade, convidando a todos a formar parte dun futuro innovador.

Como perciben a ciencia os máis novos?

Os mozos adoitan mostrar curiosidade e asombro pola ciencia cando se presenta de forma práctica e próxima, aínda que ás veces percíbena como complexa ou afastada. A influencia dos medios e a súa relevancia práctica tamén impactan na súa percepción.

Como chegamos a eles/as?

Usando educación innovadora, divulgación en redes sociais, mentorías con científicos e ferramentas tecnolóxicas como videoxogos ou realidade virtual. As experiencias interactivas son clave para captar a súa atención.

Como conseguimos espertar vocacións científicas?

Relacionando a ciencia cos seus intereses, ofrecéndolles experiencias inmersivas como visitas a laboratorios, mostrando historias inspiradoras de científicos diversos e fomentando a curiosidade mediante retos e preguntas abertas.

Retos e próximos pasos en investigación en Parkinson

A investigación sobre a enfermidade de Parkinson, unha enfermidade neurodexenerativa que afecta a millóns de persoas en todo o mundo está a avanzar rapidamente e enfróntase a importantes desafíos. Entre as liñas máis prometedoras destacan os estudos de biomarcadores para un diagnóstico temperán, tratamentos  neuroprotectores e tratamentos que retardan a progresión da enfermidade. Así mesmo, estase a traballar no desenvolvemento de tecnoloxías innovadoras, como dispositivos implantables ou lesións con ultrasonidos que melloran os síntomas motores, terapias baseadas en células nai que poderían rexenerar o tecido danado e terapias xénicas. Con todo, o entendemento completo das causas da enfermidade, que combina factores xenéticos e ambientais, segue sendo un desafío clave. No futuro, a colaboración interdisciplinaria e o aumento do financiamento serán esenciais para transformar estes avances en tratamentos accesibles e efectivos. Gustaríame subliñar a importancia de seguir un enfoque de investigación centrado nos pacientes (que o Grupo de Neurobioloxía Celular e Molecular da Enfermidade de Parkinson do CiMUS da USC propiciou durante anos), para mellorar tanto a súa calidade de vida como as ferramentas de prevención.

Ligazón de acceso a súa charla en Ciencia Singular: https://n9.cl/jxoaf